7 آذر 1387 / 28 ذیقعده 1429 / 27 نوامبر 2008

اين روز كه به يمن ايثار وجانفشاني پرسنل دريادل نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران در مصاف با دشمن بعثي عراق به نام روز نيروي دريايي به ثبت رسيد. در تاريخ حماسه ساز انقلاب اسلامي ايران روزي غرور آفرين و خاطر انگيز است.روزي كه پرسنل شجاع نيروي دريايي ارتش با كمترين امكانات و با ايثار جان بهترين عزيزان و همرزمان خود، بزرگترين ضربه را بر پيكر نيروي دريايي ارتش بعث عراق وارد ساختند و شجاعانه از حقانيت و تماميت ارضي ايران اسلامي دفاع كردند. آنان با اهدا خون خود در دل آبهاي مواج و خروشان خليج فارس به نداي هل من ناصر حسين زمان لبيك گفتند و با افتخار شربت شهادت نوشيدند. به طوريكه چگونه زيستن را به آنان كه مي خواهند حسين وار زندگي كنند و پيرو مكتب اسلام تشيع سرخ علوي باشند، آموختند. يكي از ثمرات ارزشمند اين رشادتها و پايمرديها حضور همه جانبه و هماهنگ برادران ارتشي و سپاهي و در كنارآنان نيروهاي بسيجي و مردمي در سراسر مرزهاي آبي ميهن اسلاميمان است و بر خود مي بالند كه تحت امرفرماندهي كل قوا حضرت آيت الله خامنه اي ولي امر مسلمين در حراست از مرزهاي آبي كشور اسلاميمان انجام وظيفه مي كنند. اگر در اوايل پيروزي انقلاب نيروي دريايي احساس تنهايي مي كرد، امروز بر خود مي بالد كه در كنار نيروهاي مردمي و سپاهي با اقتدار تمام در مقابل دشمنان اسلام ايستاده است. از سوي ديگر مردم نيز اين افتخار را استحقاق خود مي دانند كه حافظان و دريادلاني دارند كه سرافرازانه به پيروي از ولي امر مسلمين از سرحدات اسلام پاسداري مي كنند و با آرامش خيال به زندگي شرافتمندانه خود ادامه مي دهند. چه چيزي با ارزشترين و والاتر از اين مي توان يافت كه ارتش نيرومند در كنار ملتي سلحشور و در زير سايه الهي، تحت امر ولايت فقيه با صفا و صميميت زندگي مي كنند و از ارزشهاي اسلامي دفاع مي كنند؟ تحقق همه اين ارزشها خبر به ايثار و از خودگذشتگي و ثمره خون هاي عزيزاني كه در طول هشت سال دفاع مقدس در ميادين نبرد حق عليه باطل و در پهنه آبهاي نيلگون خليج فارس ايستادند و استقامت كردند چيز ديگر نمي تواند باشد. عزيزان و شهيداني كه از جان و مال خود گذشتند و چراغ روشني براي پويندگان راه حق و حقيقت شدند.
ميرزا حسن زرين خط ازاستادان هنرخوشنويسي ايران بدرود حيات گفت و دربهشت زهرا بخاك سپرده شد. استاد زرين خط خوشنويسي را نزد ميرزا طاهر كاتب همايون و ميرزا محمد حسين سيقي قزويني آموخت و خيلي زود به مقام استادي رسيد. استاد زرين خط درمدرسه طاهريه به تعليم هنرخطاطي و خوشنويسي پرداخت و ضمن تعليم هنرجويان متعدد آثارارزشمندي هم ازخود به يادگارگذاشت. «كتيبه هاي مساجد و بسياري مدارس قديم و اماكن كهن تهران» ازجمله آثار استاد زرين خط بشمار مي روند. همچنين«ديوان اشعار» شماري ازشاعران با خط زيباي استاد زرين خط موجود است.
دلاورمردان نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران عمليات مرواريد را درجنگ تحميلي عراق عليه ايران با موفقيت به انجام رساندند. عمليات مرواريد يكي ازپرافتخارترين عملياتهاي انجام شده درزمان 8 سال دفاع مقدس بشمار مي رود. دراين عمليات دريادلان ارتش جمهوري اسلامي به سكوي «اَلاُمَيّه و اَلبَكر» عراق حمله كرده و ضمن برافراشتن پرچم اسلام برفرازبلندترين نقطه اسكله البكر، دوسكوي يادشده را منهدم كردند. درادامه عمليات مرواريد خلبانان تيزپرواز نيروي دريايي يكان هوادريا و تكاوران دريايي11ناوچه مدرن و اژدرافكن و ديگرواحدهاي شناور ارتش عراق را نابود كردند. قابل توجه است كه سكوهاي نفتي «الاُميّه و البكر» ازمهمترين مراكز صدورنفت عراق درشمال غربي خليج فارس بشمار مي رفت. گفتني است به مناسبت اين حماسه بزرگ و پيروزي افتخارآفرين، 7آذر به عنوان روز«نيروي دريايي» نام گرفته است.
آيت‏اللَّه عبدالكريم خوييني زنجاني در سال 1253 ش (1291 ق) در خويين از توابع زنجان به دنيا آمد و از سنين كودكي پا به مكتب گذاشت. سپس براي تكميل تحصيلات خود به قزوين و نجف رفت و در محضر استادان نامداري همچون علامه سيد محمد كاظم يزدي، شيخ الشريعه اصفهاني، آخوند ملامحمدكاظم خراساني و ميرزا محمدتقي شيرازي به مدارج والاي علمي دست يافت. وي پس از سالياني اقامت در نجف، در سال 1287 ش به زنجان عزيمت كرد و به ترويج دين و رسيدگي به امور مسلمانان و تربيت شاگردان علوم ديني مشغول شد. اين عالم وارسته در اواخر عمر و پس از حدود چهل سال اقامت در زنجان، در سال 1326 ش به قم هجرت كرد و به تدريس درس خارج پرداخت. از آيت‏اللَّه خوييني تاليفاتي بر جاي مانده كه حاشيه عروةُ الوثقي و شرح كفايه در 2 جلد و كتاب فوايد، از آن جمله‏اند. سرانجام آن عالم پرهيزگار در هفتم آذر 1330 ش برابر با 28 صفر 1371 ق در 77 سالگي به رحمت ايزدي پيوست و در قم به خاك سپرده شد.
جهانگير سرتيپ‏پور در سال 1282 ش در رشت به دنيا آمد. در جواني به نهضت جنگل پيوست. او هنگام اشغال آذربايجان به وسيله فرقه دموكرات آذربايجان، نهضت مقاومت گيلان را تشكيل داد و در برابر دمكرات‏ها ايستادگي كرد. سرتيپ پور در هنگام طرح لايحه كاپيتولاسيون توسط دولت حسنعلي منصور به مخالفت با آن پرداخت و در مجلس شوراي ملي عليه آن سخن گفت. جهانگير سرتيپ‏پور سرانجام در 89 سالگي در تهران درگذشت و پيكر وي را در جوار مرقد ميرزاكوچك‏خان جنگلي در رشت به خاك سپردند.
« ابن مديني» از پيشروان علم حديث در بغداد درگذشت . ابن مديني علم آموزي را در زادگاهش شهر بصره آغاز كرد و ابتدا حديث آموخت و آنچنان در فراگيري حديث موفق بود كه استادان بعدي اش وي را برترين شاگرد خود ذكر كرده اند . برخي از استادان ابن مديني در پاره‎اي از موارد معترف بودند كه از ابن مديني بهره‎ها گرفته اند. بخاري روايات ابن مديني را در كتاب «صحيح» خود به فراواني نقل كرده و او را در زمره علماي موثّق و معتبر حديث ذكر كرده است. از تأليفات ابن مديني كه نزديك به 200 اثر است« عِلَلُ الحَديث؛ و مَعرفَةُالرِّجال» را مي توان نام برد.
« سليمان بن احمد طَبراني» از مشاهير قرن چهارم هجري قمري در اصفهان دارفاني را وداع گفت . طَبراني در سال 260 هجري قمري در شهر طَبَريِّه شام متولد شد و براي تحصيل علم حديث به حجاز ، يمن، مصر، عراق، فارس سفر كرد و به جمع آوري احاديث و اخبار پرداخت. طَبراني سه مُعجَم نوشت كه« مُعجَم كبير ؛ مُعجَم اَوسَط و مُعجَم صَغير» معروفند.
اورَنگ زيب پسر شاه جهان و تاج محل آخرين شاه سلسله گوركاني هند در شهر احمد نِگَر دكن از دنيا رفت. اورنگ زيب بر خلاف اجدادش كه اساس سلطنت هند را بر دوستي با ايران و آزادي مذهب و جلب قلوب اميران شيعي بنا نهاده بودند، به مخالفت با تشيع بر خاست؛ از اين رو روابط دوستانه هند با ايران رو به ضعف و سستي گذاشت و رفت و آمد ايران به هند محدود شد و زبان فارسي نيز در هندوستان برچيده شد . اورنگ زيب بيشتر اوقات خود را به لشكر كشي و جنگ گذراند و به همين علت در زمان او كشور هند رو به ويراني گذاشت و خزانه دولت خالي شد و بنيان حكومت سست گرديد. بدين ترتيب استقلال هند از بين رفت و اين كشور عرصه تاخت و تاز اروپائيان شد و ديگر هيچ دولت اسلامي مستقلي در هندوستان روي كار نيامد.
آقا ضياءالدين عراقي از بزرگانِ علماي شيعه در قرن چهاردهم هجري، در سال 1278 ق در قربه‏ي سلطان آباد اراك به دنيا آمد. او علوم مقدماتي را در زادگاهش فرا گرفت و سپس در نجف در محضر آقاسيدمحمد فشاركي حضور يافت. آقاضياء عراقي سپس در حلقه‏ي درس مدرسان ناموري همچون حاج ميرزا حسين خليلي، آخوندملامحمد كاظم خراساني، شيخ الشريعه‏ي اصفهاني و علامه يزدي جاي گرفت و فقيهي والا مقام، اصولي و محدث رجالي و از مراجع تقليد طراز اول عصر خويش گرديد. آقاضياء، پس از وفات آخوند خراساني، حوزه‏ي درس خارج خود را تشكيل داد و بسياري از شاگردان آخوند را به مجلس خود جذب كرد. از اين پس، او مرجعيت يافت و به عنوان استاد مسلَّمِ اصول و مجدّد اين عالم به حساب آمد. وسعت مشرب وي سبب شد كه مجلس درسش پذيراي طلاب فاضلي باشد و حوزه‏ي درس فقه و اصول او محل استفاده‏ي بزرگان قرار گيرد. در محضر آقاضياءالدين عراقي عالماني همچون حضرات آيات عظام سيدمحمدتقي خوانساري، سيدعبدالهادي شيرازي، سيد ابوالقاسم خويى، سيدعلي يثربي كاشاني، شيخ محمدتقي آملي، شيخ محمدتقي بروجردي، ميرزاهاشم آملي، سيدمحسن حكيم و شيخ عبدالنبي عراقي و بسياري ديگر پرورش يافتند. آقا ضياءعراقي در لطافت بيان و رواني كلام، شيوه‏ي نگارش و حسن تحرير از ديگران امتياز داشته است. كتاب مقالات الاصول و شرح تبصره‏ي علامه از آثار قلمي اين شخصيت بزرگ مي‏باشد. آقاضياء در فقه نيز تأليفات ديگري دارد. وي در ذي‏قعده‏ي سال 1361 قمري در 83 سالگي در نجف اشرف بدرود حيات گفت و در صحن شريف علوي مدفون گرديد.
اسعد بن حلوان دمشقي پزشك مشهور و حاذق سوري، در سال 593 ق به دنيا آمد و پس از فراگيري علوم پزشكي، در رديف پزشكان برجسته‏ي عصر خود قرارگرفت. اين طبيب چيره دست، ادبيات، منطق و رياضيات رابه خوبي مي‏دانست و در هر يك از اين رشته‏ها، آثاري تأليف كرده است.
تئودور مومزون مورخ و محقق آلماني بدنيا آمد. مومزون درپايان تحصيل به مطالعه كتيبه ها و آثاربجاي مانده ازتمدنهاي كهن پرداخت. معروفترين اثرمومزون «تاريخ مفصّل روم قديم» نام دارد كه ازكاملترين تواريخ درباره روم است. اين مورخ آلماني جايزه نوبل ادبي نوبل را درسال1902ميلادي به خود اختصاص داد و يكسال بعد ازآن در86سالگي درگذشت. مومزون درصحنه سياست هم فعاليت چشمگيرداشت و ازمخالفان سرسخت بيسمارك صدراعظم وقت آلمان بود.
پس از پايان جنگ جهاني اول و امضاي قرار داد صلح وِرساي، قراردادهاي ديگري نيز براي تعيين تكليف امپراتوري‏هاي اتريش - مجارستان و عثماني و كشور بلغارستان امضا شد كه هر يك متضمن شرايط سنگين و پرداخت غرامت از طرف اين كشورها به فاتحين بود. در اين ميان، كنفرانس پاريس با تعيين خطوط مرزي جديدي براي اروپا و كشورهاي خاورميانه، نقشه جهان را به كلي تغيير داد. در همين راستا، در 27 نوامبر 1919م، پس از آنكه امپراتوري اتريش - مجارستان متلاشي شد و از بطن آن كشورهاي مستقل تازه‏اي به وجود آمدند، كشور چكسلواكي از سرزمين شمالي اتريش و بخشي از جنوب آلمان به وجود آمد و سرزمين مجارستان يا مجارستان به همين نام به صورت مستقلي پابه عرصه وجود نهاد. هم‏چنين قسمتي از سرزمين‏هاي شرقي اين امپراتوري، ضميمه روماني شد و از پيوستن صربستان و مونته نگرو و بقيه متصرفات اتريش در بالكان، كشور يوگسلاوي به وجود آمد. در شمال شرقي اروپا نيز كشور مستقل لهستان، بين روسيه و آلمان پا به عرصه گيتي گذاشت و سرزمين‏هاي ساحلي درياي بالتيك به نام‏هاي لتوني، ليتواني و استوني، استقلال يافتند. از دو كشور مغلوب ديگر جنگ جهاني اول، بلغارستان قسمتي از اراضي خود را به نفع يونان و يوگسلاوي از دست داد و بخش اروپايى تركيه به نيمه اروپايى استانبول و حومه آن محدود شد. امپراتوري عثماني هم مانند امپراتوري اتريش - مجارستان متلاشي گرديد و فقط تركيه امروزي از آن بر جاي ماند. از متصرفات عثماني در بين النهرين و شرق مديترانه، پنج كشور عراق، اردن، سوريه، لبنان و فلسطين ايجادشدند كه نخست تحت قيموميت جامعه ملل يا تحت الحمايه انگليس و فرانسه بودند و به تدريج استقلال يافتند. طرح تشكيل يك دولت يهودي در فلسطين، طي سال‏هايي كه اين سرزمين تحت قيموميت انگليسي‏ها بود شكل گرفت و در ساليان پس از آن رژيم صهيونيستي نيز اعلام موجوديت كرد.
يوجين اونيل، نويسنده بلندآوازه امريكايى در 16 اكتبر 1888م در نيويورك متولد شد. پدرش عضو يك گروه از بازيگران سيار بود و در بسياري از سفرها، فرزند خود را به همراه داشت. اونيل، هفت سالِ نخستين زندگيش را پيوسته همراه با پدر و مادر خود به مسافرت پرداخت و تجربه‏هايى اندوخت. اونيل مدتي در مشاغل گوناگون مشغول به كار شد كه اين تجاربْ بعدها زمينه‏هاي متضاد و رنگارنگ نمايش‏نامه‏هاي او را ايجاد كردند. وي تحصيلات نامرتبي داشت و علي رغم ورود به دانشگاه، پس از مدتي ترك تحصيل كرد. با اين حال، اونيل براي نخستين بار در سال 1916م دو نمايشنامه كوتاه نوشت كه بر روي صحنه رفت. در ادامه، نخستين نمايشنامه بلند خود با عنوان آن سوي افق را نگاشت كه آن نيز با استقبال عمومي مواجه گرديد. اين پيشرفت در كار به آن جا انجاميد كه در سال 1922، جايزه ادبي پوليتزِر را نصيب وي ساخت. او علاقه فراواني به تئاتر داشت و به همين دليل او را فرزند تئاتر ناميدند. اونيل در ادامه كارهاي ادبي خود، رمان‏هاي مشهوري به رشته تحرير درآورد كه در نهايت به اخذ جايزه ادبي نوبل در سال 1936م نائل آمد. مجموعه آثار اونيل، به سبب تجربه‏هاي فراوان و برخورد با خصوصيت‏هاي اخلاقي افراد مختلف و در عين حال آميختگي با روح شاعرانه نويسنده، از تنوع بسيار برخوردار است و در همه آن‏ها فكر و روح و حسّ انسان دوستي‏اش كه با خواست‏ها و جريان عصر او تناسب داشت منعكس است. اونيل در تئاتر امريكا سهم بزرگي دارد و به سبب استاديش در فنون نمايش و بصيرت در عمق روح بشرِ امروزي و تازگي بيان، يكي از بزرگ‏ترين نمايش‏نامه نويسان قرن بيستم به شمار مي‏آيد. وي سه بار موفق به دريافت جايزه پوليتزر شد و شهرتي جهاني يافت. سفر دور و دراز به وطن، روزهاي بي‏پايان، تشنگي، اخطار و مِه و طناب و... از جمله آثار اوست كه بسياري از آن‏ها به زبان‏هاي ديگر از جمله فارسي ترجمه شده‏اند. يوجين اونيل سرانجام در 27 نوامبر 1953م در 65 سالگي درگذشت. وي درباره زندگي گفته است كه سرنوشت درون آدمي جاي دارد، نه در خارج از وجود او.
كشور اروگوئه از سال 1933م به بعد شاهد چندين كودتاي نظامي بوده و قريب پنجاه سال متناوباً به وسيله دولت‏هاي نظامي اداره شده است. فشار و اختناق حاكم بر اروگوئه در دهه 1960م به آغاز يك شورش مسلحانه و جنگ‏هاي چريكي در اين كشور انجاميد و نظاميان سرانجام در سال 1980م به رفراندومي براي تدوين يك قانون اساسي براي اروگوئه رضايت دادند. قانون اساسي جديد اروگوئه در 27 نوامبر 1984م به حكومت نظاميان پايان داده و از سال 1985م به اين طرف يك حكومت غير نظامي در اين كشور زمام امور را به دست گرفته است. اروگوئه كشوري است در ساحل شرقي امريكاي جنوبي كه بين برزيل و آرژانتين قرار گرفته و وسعت آن 176/215 كيلومتر مربع مي‏باشد. اين كشور پس از تجربه يك دوره طولاني حكومت‏هاي ديكتاتوري، در دهه 1980م به دموكراسي بازگشت و نظام سياسي جمهوري را برگزيد. (ر.ك: 25 اوت)

تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله